1 $, Jak człowiek zdobywał przestworza - Szybowiec, 2010

Producent: Mennica Polska: Numizmatyka

ID: 1129

Seria:
"Jak człowiek zdobywał przestworza"

"How Man Conquered The
Skies" series 

Emitent:
Niue
Island

Producent: Mennica
Polska S. A.

Stan
zachowania monety: I
(menniczy)

Nominał: 1 dolar (1 dollar)

Srebro: Ag 925

Stempel:
lustrzany

Waga: 28,28 g

Wielkość
emisji: 6.000
szt.

Data emisji: 1.12.2010 r.

Projektant: Witold
Nazarkiewicz

W zestawie:
srebrna moneta kolekcjonerska w kapsule ochronnej, dwujęzyczny
certyfikat
autentyczności Mennicy Polskiej

 „Szybowiec” - trzecia moneta kolekcjonerska z serii „Jak człowiek
zdobywał przestworza”.

Od niepamiętnych
czasów ludzie
marzyli o zdobywaniu przestworzy i podziwianiu świata z lotu ptaka.

Chcąc przybliżyć tęsknotę za czynami wielkimi i wzniosłymi, Mennica
Polska postanowiła wybić nową srebrną serię monet kolekcjonerskich
zatytułowaną "Jak
człowiek zdobywał przestworza", upamiętniającą próby wzbicia
się w powietrze
na przestrzeni lat.

Srebrne monety z nowej
serii "Jak człowiek zdobywał przestworza" stanowią ciekawe uzupełnienie kolekcji
numizmatycznej, jak też oryginalny i niebanalny upominek dla
pasjonatów i miłośników podniebnego świata.
Monety w bardzo
niskim
nakładzie do
6000 sztuk zostały wybite na krążku monetarnym
próby Ag 925,
stemplem lustrzanym.
Do
srebrnej monety dołączony jest dwujęzyczny
certyfikat autentyczności, będący gwarancją najwyższej jakości i
kunsztu Mennicy Polskiej.

Srebrna kolekcja
"Jak człowiek zdobywał przestworza":

Pierwsza moneta z tej serii ilustruje Ikara -
mitologicznego prekursora lotu. Druga moneta przedstawia wynalazek braci Mongolfier - balon
na ogrzewane powietrze. Kolejna srebrna moneta przedstawia szybowiec zaprojektowany przez
Otto Lilienthala.
Srebrna moneta szybowiec

Awers:
wizerunki obiektów latających - plan skrzydła samolotu Antonowa, silnik z układem gwiaździstym tłoków, profil silnika samolotu akrobacyjnego oraz unoszące się skrzydło ptaka.

Rewers:
w  centralnej części monety - stylizowany wizerunek
szybowca. U dołu, z
lewej strony wizerunek konstruktora oraz podpis: OTTO
LILIENTHAL. W tle
linie ukazujące trajektorię lotu szybowca.

Otto Lilienthal (1848-1896)
był konstruktorem i oblatywaczem pierwszych szybowców.
Pracom tym
poświęcił 25 lat swojego życia. Wraz z bratem Gustawem w latach 1867-68
przeprowadzili wiele badań ze skrzydłowcami, na podstawie
których
doszli do wniosku, że tajemnicą dużej siły nośnej jest przesuwanie w
powietrzu ukośnie nastawionych płaszczyzn.

Wykonany lot
ślizgowy latawca zaprojektowanego w kształcie ptaka utwierdził ich w
przekonaniu, że lot z nieruchomymi skrzydłami jest możliwy. Otto dużo
czasu poświecił na obserwację ptaków i badania
prądów powietrznych.

Następnie opublikował książkę pt. „Lot ptaków jako
podstawa sztuki
latania”, w której opisał swoje spostrzeżenia.

W roku 1890 roku
bracia Lilienthal zbudowali szybowiec o rozpiętości 11
metrów. Pierwsze
odległości jakie uzyskiwał Otto na tym urządzeniu wynosiły 6-7
metrów,
a po dodaniu usterzenia skacząc z wysokości 5 metrów
przelatywał 25
metrów.

W 1893 roku uzyskał patent na swój szybowiec, który
miał
kształt skrzydeł zbliżony do skrzydeł nietoperza, a jego szkielet był
pokryty drewnianym płótnem. W środku płata znajdował się
otwór dla
pilota, który to sterował urządzeniem poprzez przenoszenie
środka
ciężkości aparatu wysuwając nogi do przodu, tyłu lub na boki.
Maksymalna długość lotów dochodziła do 250-300
metrów.

W 1896
roku rozpoczął budowę szybowca wyposażonego w stery, z ruchomymi
końcami skrzydeł, które miały być poruszane małym silnikiem
dwucylindrowym. Badania te przypłacił życiem. Dnia 9 sierpnia 1896 roku
podczas lotu na wysokości kilkunastu metrów nieoczekiwany
podmuch
wiatru spowodował, że Otto spadł na ziemię.

Otto Lilienthal jest
uważany za „ojca szybownictwa” ponieważ był
pierwszym człowiekiem,
który opanował w dużym stopniu lot szybowy. Prowadzone przez
konstruktora liczne badania profili oraz wybór
najkorzystniejszych
kształtów, ułatwił pracę przyszłym lotnikom.

Lilienthal
opracował także metody przedstawiania charakterystyki profilu w postaci
biegunowej, zwanej też krzywą Lilienthala. Metoda ta, po dziś dzień
jest obowiązująca w pomiarach aerodynamicznych oraz przy projektowaniu
szybowców, samolotów, śmigłowców i
rakiet.