2 zł, Witold Lutosławski, 2013

Producent: NBP - monety Nordic Gold

ID: 2763

Kolekcja:
Monety Nordic Gold o tematyce historycznej i artystycznej

Seria:
Temat indywidualny

Temat: Witold Lutosławski

Nominał: 2 zł

Metal: stop
CuAl5Zn5Sn1

Stempel:
zwykły

Średnica:
27,00 mm

Waga: 8,15 g

Wielkość emisji:
800 000 szt.

Data emisji monet: 18.09.2013 r.

Wyjątkowy
wyraz hołdu oddanego wyjątkowemu artyście.

Okolicznościowa
moneta NG wyemitowana przez Narodowy Bank Polski, upamiętniająca
Witolda Lutosławskiego - polskiego kompozytora,
dyrygenta
i pianistę.

2013 rokiem Witolda
Lutosławskiego
Witold Lutosławski jest
jednym z największych twórców muzycznych XX w. Uważany jest za
najwybitniejszego – obok Fryderyka Chopina i Karola Szymanowskiego –
polskiego kompozytora wszech czasów. W setną rocznicę urodzin
kompozytora Sejm Rzeczypospolitej Polskiej postanowił oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych twórców naszych czasów i ogłosił rok 2013 Rokiem
Witolda Lutosławskiego.
W uzasadnieniu decyzji znalazły się
następujące słowa: „Jego dzieła, obecne na wszystkich ważnych
estradach koncertowych od ponad sześćdziesięciu lat, odkrywają nowe
przestrzenie piękna i odsłaniają nieznane wcześniej możliwości
rozumienia i przeżycia współczesnego świata. Związany z wielką tradycją
europejską, od Beethovena i Chopina po Debussy’ego i Bartóka, był
jednocześnie w działalności publicznej patriotą, w twórczości zaś
obywatelem świata".
Witold Lutosławski:
„Pragnę znaleźć tych, którzy czują tak samo, jak ja..”
Urodzony 25 stycznia 1913 r. w
Warszawie Witold Lutosławski pozostaje jednym z najwybitniejszych
kompozytorów polskich wszech czasów, jego twórczość zaś jest kluczowa
dla zrozumienia tendencji, kierunków i zmian w muzyce XX-wiecznej.
Czerpiąc z wielkiej tradycji europejskiej z dorobku Haydna, Beethovena
i Chopina, ale też Debussy’ego i Bartóka Lutosławski wypracował własny
język muzyczny,a jego kompozycje w równej mierze odwołują się do
intelektu i do emocji słuchacza. Twórczość Lutosławskiego przechodziła
liczne przeobrażenia stylistyczne, od neoklasycyzmu aż do dojrzałego
indywidualnego stylu, a wśród licznych arcydzieł znajdują się Koncert na orkiestrę (1954),
przełomowa w dorobku kompozytora Muzyka
żałobna (1958), awangardowe Gry
weneckie (1961) i Trois
poèmes d’Henri Michaux (1963), utwory wokalne, koncerty na
fortepian i wiolonczelę czy napisane w ostatnich latach życia III i IV Symfonia oraz cykl pieśni Chantefleurs et Chantefables.

Uhonorowany kilkunastoma doktoratami honoris causa oraz najważniejszymi
nagrodami, w tym najwyższym polskim odznaczeniem – Orderem Orła
Białego, Lutosławski, ciesząc się międzynarodową sławą, pozostawał
wrażliwy na potrzeby innych ludzi i rodzinnego kraju. Przez całe życie
prowadził dyskretną działalność charytatywną, angażował się także w
ważne ruchy społeczne, uczestnicząc np.w latach 80. w działaniach
„Solidarności”.

Zmarł w Warszawie 7 lutego 1994 r.

W często cytowanej, niezwykle trafnej, refleksji na temat znaczenia
Lutosławskiego dla kultury muzycznej wybitny muzykolog Michał Bristiger
– zaraz po śmierci kompozytora, 8 lutego 1994 r.

– napisał: „Jego odejście odczuliśmy
jako ból osobisty, a było ono sejsmicznym drgnieniem całej naszej
kultury. (...) A czym był Artysta dla świata? Czym jest? Czym
pozostanie? Punktem odniesienia dla całego rozwoju muzyki w naszym
stuleciu (...)”.

Kamila Stępień-Kutera