2 zł, Zwierzęta świata - Borsuk (łac. Meles meles), 2011

Producent: NBP - monety Nordic Gold

ID: 2170

Moneta obiegowa 2 zł -
Zwierzęta świata - Borsuk, 2011

Nominał:
2 zł

Metal: stop
CuAl5Zn5Sn1

Stempel:
zwykły

Średnica:
27,00 mm

Waga: 8,15 g

Wielkość emisji:
1.500.000 szt.

Data emisji
monety: 27.01.2011 r.

Moneta
obiegowa Nordic Gold - 18 z emitowanej od 1993 roku serii "Zwierzęta świata",
w której prezentowane są gatunki zwierząt zagrożonych przez
rozwijającą się cywilizację.

Na
srebrnych monetach kolekcjonerskich z serii "Zwierzęta Świata" zostały
zaprezentowane następujące
zwierzęta:
 

sum (1995
r.), jeż
(1996 r.), jelonek rogacz
(1997 r.), ropucha
paskówka (1998 r.), wilk (1999 r.), dudek (2000 r.), paź królowej (2001
r.), żółw
błotny (2002 r.),
węgorz
europejski (2003 r.), morświn
(2004 r.), puchacz
(2005 r.), świstak
(2006 r.), foka szara (2007
r.), sokół
wędrowny (2008 r.), jaszczurka
zielona (2009 r.), podkowiec
mały (2010 r.), borsuk (2011 r.).

Borsuk to masywne
zwierzę o wydłużonej szyi i charakterystycznie ubarwionej głowie. Jego
mocne kończyny są zakończone długimi pazurami, ubarwienie grzbietu i
boków ciała jest srebrzystoszare, a łapy - czarne. Pysk i
czoło borsuka są białe, niewielkie, ciemne uszy mają białe obrzeża, a
po obu stronach głowy widać czarne, szerokie pręgi.

Borsuk występuje
prawie w całej Eurazji oraz w Jordanii, Izraelu, Syrii i Iranie. W
Europie nie występuje na północnych krańcach Skandynawii, na
wyspach Morza Śródziemnego oraz na północy
europejskiej części Rosji.

W Polsce borsuki żyją w grupach rodzinnych, składających się z pary lub
kilku dorosłych osobników i przychówku. Grupa
rodzinna w różnych rejonach kraju liczy od 3,5 do 4,7
osobników, a młode stanowią 40–55% populacji. W
Europie Zachodniej grupy socjalne borsuków są większe niż w
Polsce; mogą liczyć kilkanaście, a nawet ponad 30 osobników.

Grupa borsuków zajmuje terytoria rodzinne o zmiennej
wielkości: od kilku do ponad 20 km2. Terytoria rodzin są rozdzielne lub
w niewielkim stopniu pokrywają się. W mozaice polno-leśnej w Polsce
środkowej wielkość tych areałów zmienia się sezonowo: wiosną
są dość małe, zwiększają się latem i wczesną jesienią, w miarę jak
borsuki zaczynają wychodzić poza lasy i odżywiać się owocami w sadach.
Pod koniec jesieni ograniczają one swoją aktywność do najbliższych
okolic nory głównej.

W lasach naturalnych, np. w Puszczy Białowieskiej, pożywieniem dla
borsuków są wiosną dżdżownice, a latem i jesienią
oprócz dżdżownic także płazy. Na obszarach mozaiki
polno-leśnej pokarm jaźwca jest bardziej urozmaicony. Mimo że wiosną
także dominują w nim dżdżownice, to latem większą rolę odgrywają owoce,
zboża i drobne gryzonie.

Tekst na podstawie folderu emisyjnego Narodowego Banku Polskiego.

źródło: NBP / Mennica Polska / Wikipedia