20 zł, Zwierzęta świata - Borsuk (łac. Meles meles), 2011

Producent: NBP - srebrne monety

ID: 2171

Seria: "Zwierzęta świata"

Stan zachowania monety: I (menniczy)

Nominał: 20
zł

Srebro: Ag
925

Stempel:
lustrzany

Średnica:
38,61 mm

Waga: 28,28 g

Wielkość emisji:
80 000 szt.

Projektant awersu: Ewa Tyc-Karpińska

Projektant rewersu: Grzegorz Pfeifer

Data emisji monet: 27.01.2011
r.
W zestawie: srebrna moneta w kapsule ochronnej, folder emisyjny

Borsuk - srebrna moneta
kolekcjonerska, osiemnasta z najpopularniejszej serii  NBP "Zwierzęta świata".

Na monetach z ukazującej się od 1993
roku  serii "Zwierzęta Świata" uwieczniane są
gatunki zwierząt zagrożonych przez rozwijającą się cywilizację.

Awers: wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Pod orłem oznaczenie roku emisji: 2011, poniżej napis: ZŁ 20 ZŁ. Po bokach łap orła stylizowane wizerunki flagi państwowej Rzeczypospolitej Polskiej. U góry półkolem napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Pod lewą łapą orła znak mennicy: M/W.

Rewers:
centralnie, stylizowane wizerunki dwóch borsuków w norze. U dołu, od lewej strony ku prawej, półkolem napis: BORSUK Meles meles.

W ramach kolekcji "Zwierzęta świata" NBP dotychczas
wyemitował monety przedstawiające następujące zwierzęta:

jaskółki,
sum, jeż, jelonek rogacz, ropucha
paskówka, wilk, dudek, paź królowej,
żółw błotny, węgorz europejski, morświn, puchacz, świstak,
foka szara, sokół wędrowny, jaszczurka zielona, nietoperz
podkowiec mały, borsuk.

Borsuk to masywne
zwierzę o wydłużonej szyi i charakterystycznie ubarwionej głowie. Jego
mocne kończyny są zakończone długimi pazurami, ubarwienie grzbietu i
boków ciała jest srebrzystoszare, a łapy - czarne. Pysk i
czoło borsuka są białe, niewielkie, ciemne uszy mają białe obrzeża, a
po obu stronach głowy widać czarne, szerokie pręgi.

Borsuk występuje
prawie w całej Eurazji oraz w Jordanii, Izraelu, Syrii i Iranie. W
Europie nie występuje na północnych krańcach Skandynawii, na
wyspach Morza Śródziemnego oraz na północy
europejskiej części Rosji.

W Polsce borsuki żyją w grupach rodzinnych, składających się z pary lub
kilku dorosłych osobników i przychówku. Grupa
rodzinna w różnych rejonach kraju liczy od 3,5 do 4,7
osobników, a młode stanowią 40–55% populacji. W
Europie Zachodniej grupy socjalne borsuków są większe niż w
Polsce; mogą liczyć kilkanaście, a nawet ponad 30 osobników.

Grupa borsuków zajmuje terytoria rodzinne o zmiennej
wielkości: od kilku do ponad 20 km2. Terytoria rodzin są rozdzielne lub
w niewielkim stopniu pokrywają się. W mozaice polno-leśnej w Polsce
środkowej wielkość tych areałów zmienia się sezonowo: wiosną
są dość małe, zwiększają się latem i wczesną jesienią, w miarę jak
borsuki zaczynają wychodzić poza lasy i odżywiać się owocami w sadach.
Pod koniec jesieni ograniczają one swoją aktywność do najbliższych
okolic nory głównej.

W lasach naturalnych, np. w Puszczy Białowieskiej, pożywieniem dla
borsuków są wiosną dżdżownice, a latem i jesienią
oprócz dżdżownic także płazy. Na obszarach mozaiki
polno-leśnej pokarm jaźwca jest bardziej urozmaicony. Mimo że wiosną
także dominują w nim dżdżownice, to latem większą rolę odgrywają owoce,
zboża i drobne gryzonie.

Tekst na podstawie folderu emisyjnego Narodowego Banku Polskiego.

źródło: NBP / Mennica
Polska / Wikipedia