Kolekcja Monety biblijne - Szekel miasta Tyru (27 p.n.e. - 14 n.e.)

Producent: Mennica Polska: Numizmatyka

ID: 1883

Kolekcja: Monety biblijne

Stan zachowania: I (menniczy)
Srebro:
925/1000 Ag

Stempel:
lustrzany

Średnica: 27,00 mm

Waga: 9
g

Nakład: 2.000 szt.
Opakowanie: etui wraz z certyfikatem autentyczności
Wykonanie: Anna Beata Wątróbska

Rok emisji:
2009 r.

Nowość Mennicy Polskiej S.A. o nakładzie 2.000 sztuk - kolekcja "Monety biblijne", czyli srebrne repliki historycznych monet. W serii ukaże się 7 replik monet - m.in. replika Denara Tyberiusza, monety Heroda Wielkiego, Poncjusza Piłata, Heroda Antypasa i Wdowi Grosz.

W 2009 roku ukazały się dwa numizmaty: Stater Antiochii Syryjskiej (Judaszowy Srebrnik) oraz Szekel Miasta Tyru.

Jest to początek nowej serii "Monety biblijne", która nawiązuje do postaci utrwalonych przez Apostołów w Piśmie Świętym. Numizmaty te są wiernymi replikami monet sprzed 2.000 lat, którymi zapłacono Judaszowi za zdradzenie Chrystusa.

Prezentowane przez Mennicę Polską S.A. repliki wykonane są stemplem lustrzanym w srebrze próby Ag 925. Każdy z numizmatów zapakowany jest w kapsel umieszczony w eleganckim, zamykanym magnetycznie etui, z dołączonym certyfikatem autentyczności i frezowanym opisem numizmatu.

Mennica Polska S.A. dołożyła wszelkich starań, aby repliki monet z czasów Chrystusa były jak najbliższe oryginalnym monetom z tamtych czasów.

Jednym z numizmatów wybitych przez Mennicę Polską S.A. jest Szekel miasta Tyru (27 p.n.e. - 14 n.e.), czyli srebrna moneta,
którą najprawdopodobniej zapłacono Judaszowi za zdradzenie Chrystusa.Trzydzieści sztuk srebra, które otrzymał Judasz od faryzeuszy za zdradzenie Chrystusa było odpowiednikiem czterech drachm fenickiego miasta Tyru. Szekel Tyru przyjmowany był jako opłata świątynna.

Awers: głowa Melkarta w wieńcu laurowym, który był fenickim bóstwem odpowiadającym greckiemu Heraklesowi.Rewers: na czubie okrętu stoi orzeł, za nim liść palmy. Legenda w języku greckim mówi: TYR ŚWIĘTE I NIETYKALNE SANKTUARIUM. Maczuga jest symbolem Melkarta.

Tyr (obecny Sur) to
miasto w południowym Libanie na wybrzeżu Morza Śródziemnego.
Jego nazwa znaczy "skała". W języku fenickim Ṣur, w akadyjskim Ṣurru,
po hebrajsku צור Ṣōr, po grecku
Τύρος Týros, po
arabsku صور (as)-Ṣūr.

Najstarsze znane ślady osadnictwa pochodzą z około 1500 roku p.n.e.,
ale przyjmuje się za Herodotem, że miasto zostało założone około roku
2700 p.n.e.

Tyr był głównym ośrodkiem kultu Baala-Melkarta. Słynął też z
produkcji rzadkiego rodzaju purpury zwanej tyryjską. Barwnik
otrzymywano ze ślimaków murex, ob. wymarły gatunek(odcienie
od różowego do ciemnego fioletu uzyskiwano przez
różny czas suszenia ślimaków na słońcu). Kolor
ten w wielu kulturach starożytnych był zastrzeżony dla rodzin
królewskich albo co najmniej szlacheckich;
również szaty kapłańskie były w nim farbowane. Fenicja
zawdzięcza swoją nazwę temu barwnikowi.

Poczynając od X w. p.n.e., po splądrowaniu pobliskiego Sydonu, miasto
zajęło jego miejsce i stało się głównym ośrodkiem w Fenicji,
kolonizującym odległe tereny Morza Śródziemnego. Handel
całego świata skupiał się w jego magazynach. Tyryjscy kupcy
przemierzali wody Morza Śródziemnego i założyli swoje
kolonie na wyspach Morza Egejskiego, w Grecji, na północnych
wybrzeżach Afryki (np. Kartaginę w IX w. p.n.e., wg tradycji w 814/813
r. p.n.e.), na Sycylii i Korsyce, w Hiszpanii - Tartessos, a
nawet poza słupami Herkulesa - Kadyks.

Tyr składał się z dwóch różnych części: skalistej
fortecy na stałym lądzie nazywanej "Starym Tyrem" i miastem,
wybudowanym na małej, skalistej wysepce około 800 metrów od
brzegu. To warowne miejsce było oblegane przez asyryjskiego
króla Salmanasara III, którego wspierali
Fenicjanie z innych miast przez pięć lat. Królowi Babilonii
Nabuchodonozorowi nieudane oblężenie Tyru, po którym musiał
zawrzeć kompromisowy pokój, zajęło zaś trzynaście lat
(586-573 p.n.e.).

W 332 p.n.e. miasto zdobył władca Macedonii Aleksander III Wielki po
siedmiomiesięcznym oblężeniu podczas którego wybudował on
groblę łączącą wyspę ze stałym lądem. Mimo tej klęski Tyr utrzymał duże
znaczenie handlowe aż do czasów chrześcijańskich.

Od roku 286 p.n.e. miastem władali Ptolemeusze, od 197 p.n.e. dostało się w
ręce Seleucydów. Od 64 p.n.e. znajdowało się pod władzą
Rzymu. Przez cały ten czas odgrywało ważną rolę jako ośrodek handlowy i
produkcyjny.

W Tyrze powstała wspólnota kościelna pierwszych chrześcijan
zaraz po śmierci św. Szczepana, a św. Paweł, po powrocie ze swojej
trzeciej podróży misyjnej, spędził tu tydzień na rozmowach z
uczniami.

W 638 miasto opanowali Arabowie. Zdobyte po pierwszej krucjacie przez
chrześcijan, w latach 1124-1291 znajdowało się pod rządami
krzyżowców. Było jednym z najważniejszych miast
Królestwa Jerozolimskiego. W 1291 odbite przez
Mameluków.

Od pierwszej połowy XVI w. należało do imperium osmańskiego. Pod władzą
Turków utraciło znaczenie.

 Cytaty o Tyrze w Biblii

* 2 Sm 5,11

* 1 Krl 5, 15:32

* 1 Krl 9,10:14

* Ps 45,13

* Iz 23

* Ez 26

* Mt 15,21

* Łk 6,17

* Dz 21,3

źródło: Mennica Polska S.A. / Wikipedia