Kolekcja Układ Słoneczny (Systema Solare) - Merkury (Mercurius), 2009

Producent: Mennica Polska: Numizmatyka

ID: 1811

Kolekcja: Układ Słoneczny (Systema Solare)

Metal: srebro 925 (AG) + tampondruk

Stempel: zwykły

Średnica: 32,00 mm

Waga: 14,14 g

Wielkość emisji: 28.500 szt.
Projektant:
Urszula Walerzak
Emisja: luty 2009 r.
W zestawie: srebrny numizmat w kapsule ochronnej, certyfikat autentyczności

Ekskluzywny, srebrny numizmat z kolekcji Układ Słoneczny wyemitowany z okazji Międzynarodowego Roku Astronomii, ogłoszonego przez ONZ z inicjatywy Międzynarodowej Unii Astronomicznej.

Gwarancja autentyczności potwierdzona certyfikatem!

Planety wewnętrzne.
Od lewej do prawej: Merkury, Wenus, Ziemia i Mars

Unikatowa kolekcja dziewięciu srebrnych numizmatów prezentuje znane planety Układu Słonecznego oraz jego gwiazdę centralną - Słońce. Kolekcję otwiera numizmat z wielobarwnym wizerunkiem naszej macierzystej planety - Ziemi (TERRA), kolejne to Mercury (MERCURIUS), Wenus (VENUS), Mars (MARS), Jowisz (JUPITER), Saturn (SATURNUS), Uran (URANUS) i Neptun (NEPTUNUS). Ostatni numizmat z serii, poświęcony Słońcu (SOL), będzie platerowany złotem.

Awers: przedstawia rzymską, antyczną rzeźbę Atlasa, podtrzymującego sklepienie niebieskie.

Rewers: odpowiednio na numizmatach - wielobarwne obiekty naszego układu słonecznego.

Planety zewnętrzne: (od góry) Neptun, Uran, Saturn i Jowisz

Merkury - najmniejsza i najbliższa Słońcu planeta Układu Słonecznego. Jako planeta wewnętrzna znajduje się dla ziemskiego obserwatora zawsze bardzo blisko Słońca, dlatego jest trudna do obserwacji. Mimo to należy do planet widocznych gołym okiem i była znana już w starożytności. Merkurego dojrzeć można jedynie tuż przed wschodem lub tuż po zachodzie Słońca.

Fakturą powierzchni Merkury przypomina Księżyc: są na nim liczne kratery uderzeniowe i praktycznie pozbawiony jest atmosfery. Temperatura powierzchni waha się od -183°C do 427°C. W przeciwieństwie do Księżyca, planeta ma jednak duże żelazne jądro generujące pole magnetyczne o natężeniu stukrotnie mniejszym od natężenia ziemskiego pola magnetycznego. Wielkość jądra powoduje, że Merkury ma jedną z największych gęstości spośród planet Układu Słonecznego (nieznacznie większą ma Ziemia). Merkury nie posiada naturalnych satelitów.

Układ słoneczny (Systema solare)

Pierwsze udokumentowane obserwacje Merkurego sięgają pierwszego tysiąclecia p.n.e. Do IV wieku p.n.e. greccy astronomowie uważali, że istnieją dwa ciała niebieskie: pierwsze widzialne tylko przed wschodem Słońca (nazywali je Apollo), drugie widzialne tylko po zachodzie Słońca (nazywali je Hermesem). Za sprawą szybkiego ruchu planety, powodowanego jej krótką orbitą.

Rzymianie nadali planecie nazwę na cześć posłańca bogów i patrona handlarzy - Merkurego. Symbol astronomiczny planety to stylizowana wersja kaduceusza Hermesa.

W porównaniu z innymi planetami Układu Słonecznego, o Merkurym wiadomo stosunkowo niewiele; ze względu na problemy natury technicznej, zbadały go dotychczas tylko dwie sondy. Pierwsza z nich - Mariner 10 - wykonała w latach 1974-75 mapy 45% powierzchni. Następnie, sonda MESSENGER podczas pierwszego przelotu 14 stycznia 2008 zobrazowała kolejne 30% powierzchni planety. MESSENGER zbliży się do Merkurego ponownie w 2009, a w 2011 wejdzie na orbitę w celu zbadania i wykonania mapy całego globu.

Merkury jest jedną z czterech planet skalistych Układu Słonecznego. Jego średnica wynosi 4879 km, i pod względem wielkości jest to najmniejsza planeta Układu.

Słońce, planety i planety karłowate Układu Słonecznego

źródło: Mennica Polska / Wikipedia